حافظه ی خودسرم

امتحان رو برای یاداوری پیش گرفته...رو حرفای قند تو

دل آب کُنش،با ماژیک فسفری سبز، خط میکشه تا هایلایت شه و

همیشه تو ذهنم بمونه :)

حالا هم یادم نمیاد داشتیم از چی حرف میزدیم که من به یه روزِ بارونی

تو شمال اشاره کردم و ذوق زده شدم...

تنها چیزی که یادمه این حرفش بود که : " شمالُ میخوای چیکار؟ یه روز

بارونی تو همین یه وجب جا زیر همین سقف، که قراره بشه سقف زندگیمون

کاری میکنم که برات بشه بهشت، شمالُ یادت بره "

اعتراف میکنم گوشم خیلی پُره از این حرفای دختر کُش ،اما مجنون که میگه

صورتم گُر میگیره و زبونِ چهارمتریم لال میشه :))