رو قول مبل سازها حساب نکنید :)

و شمایل خونه بدیم.رای گیری شد و قرعه افتاد به تعویض مبل ها...

حالا راضی کردن پدر محترم که همیشه اعتقاد دارن هر چیزی قدیمیش بهتره بماند که 

خودش یه مثنوی هفتاد منه...

بعد از دو سه روز که هر جا سراغ میگرفتیم رد میکردن و میگفتن دیرِ واسه سفارش!

از اونجا که صد سالی یه بار اتفاق می افته پدر جان راضی به تعویض چیزی بشه ، با خودمون

کنار اومدیم عید امسال رو هم یه جوری سر کنیم در عوض بعدش یه تغییر اساسی میدیم.

و باز هم از اونجا که مبلهای بازاری با توجه به قیمتهای نجومیشون کیفیت دلخواه رو نداشتن

به پیشنهاد پدر جان قرار شده یه سر به دوست مبل سازش بزنیم و سفارش ساخت بدیم...

داستان انتخاب بین شش تا کاتالوگ , هر کدوم به قطر چهار انگشت هم بمانددددد که پروسه ای

سخخخخخخت نفسگیر بود و خانواده ی عزیز انتخاب رو به من سپردن :)) ( خوش سلیقگی هم 

دردسرهای خودشون داره   )

بعد از انتخاب  وقتی دوست جانِ پدر جان ، نگاهی به چهره های وارفته و نا امید ما انداخت قول 

دادن تا 15 فروردین حداکثر تحویل میدن منوط به اینکه همین امروز پارچه رو انتخاب کنید! 

ما هم طوری ذوق زده شدیم که انگار معجزه رو به چشم دیدیم :) 

قابل ذکر می باشد که تو هر مرحله یک نفر از این قشون شکست خورده ی دوباره جان گرفته

به تحلیل می رفت و عقب نشینی میکرد :)))

پدر جان در انتخاب نوع و مدل مبل تشریف نداشتن و حالا که کار به انتخاب پارچه رسید برادر جان

هم به بهانه ی جریمه شدن بست تو ماشین نشست و به اعتماد به سلیقه ی ما اکتفا فرمود :)

من و خواهر جان در معیت مادر محترمه وارد پارچه فروشی شدیم اما با توجه به تنوع کثیر پارچه ها

مادر جان هم در این مرحله عقب نشینی فرموده و کار به منو عشق ِ خواهر محول شد :)

خواهر جان هم انتخاب کوسن هارو به عهده گرفت و عملا من مانده ام تنهایِ تنهاااااااا :)))

بعد از نیم ساعتی انتخاب ها انجام شد و شمارش معکوس ما برای تحوبل این نازنینان آغاز شد :)

البته که ما بر اساس همه ی سوابق به جای 15 فروردین روی 20 فروردین حساب کردیم...

اما 15 فروردین هماناااااااا تازه دیشب این مبلها پاشون به منزل باز شد همانااااا ...

دیگر خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل :)))))